Cathedral Mountain vanaf Emerald Lake Basin, BC Canada

2016 Was voor mij een jaar van helend reizen, in verschillende betekenissen, op meerdere momenten en manieren. Een vader-dochterreis en een moeder-dochterreis, een helende reis volgens Brandon Bays, een reis-alleen door Canada, wandeldagen op het Pieterpad. Stuk voor stuk maken ze deel uit van de ontdekkingsreis door mijn leven waarvan dit blog het reisjournaal vormt. Wat maakt reizen tot helend reizen? Voor mij heeft dat te maken met bewustwording en nieuwe paden betreden. Bekende patronen achter me laten en nieuwe mogelijkheden ontdekken. Kort verslag.

1. Mijn vader heeft Berlijn op zijn verlanglijst staan en nodigt mij uit om die stad samen te bezoeken. Het is voor het eerst sinds mijn kindertijd dat we samen op stap gaan en ik vind het leuk en ook een beetje spannend. Want het laatste wat we echt met elkaar hebben meegemaakt, is mijn puberale strijd om los te komen van thuis. Daarna is de lucht allang geklaard en is duidelijk dat we van elkaar houden, maar oude irritaties steken makkelijk genoeg de kop op. In een reading vooraf wordt zichtbaar dat ik nog geregeld de rol van het kleine meisje speel dat een beroep op mijn vader doet waaraan hij niet tegemoet kan komen. Dat zijn de momenten waarop oude stekels overeind komen. Wanneer we ons gedragen als twee volwassenen is er betrokkenheid en respect. Ik ga op reis als volwassen vrouw en we hebben een fantastische week. Onze vader-dochterrelatie voelt opgeschoond, helemaal gegrondvest in het nu. Een reading over de relatie met mijn moeder heeft hetzelfde effect zonder dat we fysiek met elkaar op reis gaan.
2. Ik heb het plan opgevat om alleen door Canada te trekken. Na het enthousiasme komen angst en onzekerheid: is dat wel vertrouwd, ik helemaal alleen naar de andere kant van de wereld? Zal ik niet in zeven sloten tegelijk lopen? Een vriendin is geschoold in het begeleiden van helend reizen volgens Brandon Bays. Zij treedt op als mijn reisleidster. Ik beland in mijn hart en vind mijn angst. De volgende reisstop is een scène uit mijn kindertijd waarin ik de angst binnenlaat. Deze reis heelt doordat mijn kleine ik drie ballonnen krijgt, gevuld met de hulpmiddelen die op dat moment een andere wending aan de ervaring kunnen geven. Inzicht in de situatie en opschonen van de relaties van toen, helpt om de angst liefdevol los te laten. Nu kan ik met vertrouwen verder reizen in het heden.
3. En dus ga ik naar Canada. Ik huur een auto en een tent en trek drie weken rond. Ondanks alle voorbereidingen kom ik – alleen op reis – al mijn angsten en onzekerheden tegen. Tot in het absurde vraag ik mij af: kan ik dit wel? Tot ik op een bergwandeling een oude vrouw ontmoet die zegt: “Oh yes, you can! You just have to say to yourself: yes I can, and then you go!” Het wordt mijn lijfspreuk. De daadwerkelijke ontmoeting met een beer op mijn pad veegt de overige ‘beren op de weg’ terzijde. Ik realiseer me de eenvoud van het leven: de dingen komen een voor een op mijn levenspad en dan ga ik ermee om. Zo goed als ik kan. En dat is genoeg. (Daarnaast geniet ik met volle teugen van deze reis!)
4. De reis door Canada heeft mijn vleesboom doen slinken tot het formaat van een pingpongballetje, zo voelt het. Eenmaal thuis dijt hij in razend tempo weer uit. Kan ik de essentie van mijn helende reis een vaste plek geven in mijn dagelijks leven?, vraag ik mij af. Een van de dingen die ik hier mis, is de intense verbinding met de natuur. Ik besluit een wekelijkse wandeldag in te plannen om aan die behoefte tegemoet te komen. Zo ontstaat het helend wandelen op het Pieterpad. Vandaag loop ik van Vierlingsbeek naar Swolgen. Hoewel het effect niet zo wonderbaarlijk is als mijn Canadareis, merk ik wel dat het wandelen mij veel goed doet. Helend reizen in zakformaat.

(In dit blog breng ik wekelijks verslag uit van mijn ontdekkingsreis door het thema ‘Vleesboom’. Volgende aflevering woensdag 11 januari: ‘E = mc²‘)