Albert Einstein: E = mc2

Toen geliefde zich verwonderd afvroeg waar de bomen toch hun hout van maakten, was voor mij het antwoord simpel: energie natuurlijk! Wat een boom kan, kan ik ook: energie materialiseren. De boom maakt er hout van, ik vlees. Een vleesboom. Einstein leerde ons al dat energie en materie uitwisselbaar zijn. E = mc2.

Voor zover ik de kwantumfysica begrijp, gaat die ervanuit dat alles energie is, die dichter of minder dicht kan zijn, met materie als dichtste vorm. En het bewustzijn heeft er invloed op. Vanuit mijn achtergrond van energiewerk vind ik dat heel logisch klinken. Ik ben geïntrigeerd door de vraag: als ik door de loop van mijn leven deze vleesboom heb gematerialiseerd in mijn lichaam, kan ik hem dan ook in het vervolg van mijn leven dematerialiseren? Het proces omkeren? Door mijn bewustzijn te veranderen? Hoe dan? Dat onderzoek ik tot de volgende controle bij de  gynaecoloog, in juni van dit jaar. Daarna neem ik het besluit of ik me laat opereren of niet. Wat het resultaat ook is, dit hele proces verrijkt me met elke ontdekking die ik doe.

De nieuwste stamt van gisteren. In een readinggroepje probeerden we een nieuwe oefening uit om informatie te ontvangen van je lichaam. Ik vroeg: ‘Baarmoeder, wat heb jij nodig om gezond te zijn?’ Het antwoord kwam meteen: ‘Moeder is het sleutelwoord. Ik wil erkenning als moeder.’ De dialoog ging nog even voort met informatie waar ik óók wat mee kan. Maar pas toen ik ’s avonds naar bed ging, begreep ik deze eerste reactie. In deze hele ontdekkingsreis waarover ik schrijf in het Baarmoederblog, neemt mijn baarmoeder mij als het ware als een moeder bij de hand om rond te kijken in de wereld. Ze laat me zien hoe mijn lichaam en ziel (samen-)werken, wat bepaalde relaties betekenen in mijn leven, welke invloed verschillende bezigheden en emoties hebben op mijn geestelijke en lichamelijke gezondheid, hoe energiewerk en creativiteit bijdragen aan mijn heel-wording, welke overtuigingen mij belemmeren, enzovoort. Hoewel ik zodra ik kon praten riep dat ik alles zelf wilde doen, heb ik ook heel wat keren verlangd dat iemand mij bij de hand zou nemen en me mijn weg in het leven tonen, zodat ik veilig kon gaan. Nu zie ik dat mijn baarmoeder aan dit verlangen beantwoordt. Met een groot ‘Dank je wel’ ben ik gaan slapen.

E = mc2 en het bewustzijn heeft er invloed op.

Vanmorgen werd ik wakker met het besef: dit moest gebeuren voordat ik mijn blog kon schrijven. Daarom ben ik een dag verlaat. De aflevering van volgende week komt op woensdag 18 januari (want donderdag ga ik op reis). Ik heb verschillende onderwerpen ‘op de rol staan’, maar als er zulke actuele informatie is gaat die vóór. Misschien ‘huwelijk en trouw’, misschien ‘krachtdieren’. Of…? Heb een goede week.